DIAGNOZA DZIECI W WIEKU PRZEDSZKOLNYM

DIAGNOZA DOSTARCZA INFORMACJI O INDYWIDUALNYCH MOŻLIWOŚCIACH ORAZ POZIOMIE ROZWOJU:

• POZNAWCZO-MOTORYCZNEGO,

• EMOCJONALNO–SPOŁECZNEGO, 

• FIZYCZNEGO.

 

OSTATECZNYM CELEM DIAGNOZY JEST OPRACOWANIE WSKAZAŃ EDUKACYJNYCH, KTÓRE BĘDĄ:

•  STYMULOWAŁY,

•  WSPIERAŁY,

•  WSPOMAGAŁY ROZWÓJ POTENCJALNYCH MOŻLIWOŚCI DZIECKA.

 

DIAGNOZA FUNKCJI

PERCEPCYJNO-MOTORYCZNYCH

PERCEPCJA WZROKOWA JEST TO ZDOLNOŚĆ DO RÓŻNICOWANIA, ZAPAMIĘTYWANIA I ODTWARZANIA KSZTAŁTÓW, OBIEKTÓW. PRZEDMIOTEM DIAGNOZY JEST: SPOSTRZEGANIE WZROKOWE, ORIENTACJA PRZESTRZENNA, ANALIZA

I SYNTEZA WZROKOWA, BŁĘDY W CZYTANIU I PISANIU ZWIĄZANE Z ZABURZENIAMI PERCEPCJI WZROKOWEJ. BADANIA PERCEPCJI WZROKOWEJ PROWADZONE SĄ POPRZEZ ZASTOSOWANIE NASTĘPUJĄCYCH METOD:

•  WZORÓW FIGUR GEOMETRYCZNYCH,

•  UKŁADANIA OBRAZKÓW Z CZĘŚCI,

•  PISANIA WIELKICH I MAŁYCH LITER,

•  PISANIA CYFR I ZNAKÓW MATEMATYCZNYCH,

•  ANALIZY BŁĘDÓW POPEŁNIANYCH W PISANIU I CZYTANIU.              

​

DO BADANIA POZIOMU ROZWOJU PERCEPCJI SŁUCHOWEJ STOSUJE SIĘ  PRÓBY Z ZAKRESU ANALIZY, SYNTEZY 

I PORÓWNYWANIA SŁUCHOWEGO ORAZ ANALIZY BŁĘDÓW W PIERWSZYCH PRÓBACH CZYTANIA. DZIECI 5-LETNIE POWINNY UMIEĆ WYDZIELIĆ PIERWSZĄ GŁOSKĘ W WYRAZIE, SYNTEZOWAĆ WYRAZ Z SYLAB I ZDANIA Z WYRAZÓW. DZIECI  6–LETNIE POWINNY DOKONYWAĆ PEŁNEJ ANALIZY I SYNTEZY GŁOSKOWEJ I SYLABOWEJ WYRAZÓW, PRAWIDŁOWO RÓŻNICOWAĆ GŁOSKI.
WYRAZY DOBIERANE DZIECIOM POWINNY BYĆ:

• DOBRZE ZNANE,

• KRÓTKIE,

• ZAWIERAJĄCE JAK NAJWIĘCEJ SAMOGŁOSEK,

• ZAWIERAJĄCE JAK NAJWIĘCEJ TAKICH SPÓŁGŁOSEK, KTÓRE MOŻNA SWOBODNIE WYDŁUŻAĆ.

​

MIĘDZY 3 A 7 ROKIEM ŻYCIA, DZIECKO W DUŻYM STOPNIU DOSKONALI KOORDYNACJĘ KOŃCZYN I TUŁOWIA. WRAZ

Z ROZWOJEM PARALELNIE ROZWIJA SIĘ JEJ ZWIĄZEK Z PERCEPCJĄ WZROKOWĄ, KOORDYNACJA WZROKOWO-RUCHOWA. JEST TO ZHARMONIZOWANIE RUCHÓW GAŁEK OCZNYCH Z RUCHAMI CAŁEGO CIAŁA LUB JEGO CZĘŚCI.

W NAUCE PISANIA WAŻNA ROLĘ ODGRYWA PRAWIDŁOWY ROZWÓJ KOORDYNACJI WZROKOWO-RUCHOWEJ. ROZUMIEMY PRZEZ TO PRZENIESIENIE OBRAZU GRAFICZNEGO NA RUCH.

 

DIAGNOZA ROZWOJU
EMOCJONALNO-SPOŁECZNEGO

WE WSTĘPNEJ DIAGNOZIE ROZWOJU SPOŁECZNO-EMOCJONALNEGO DZIECKA NALEŻY ZWRÓCIĆ UWAGĘ NA JEGO ZACHOWANIE ZWIĄZANE Z PRZYSTOSOWANIEM DO SZKOŁY, DO NAUKI, DO RÓWIEŚNIKÓW. Z POCZYNIONYCH OBSERWACJI MOŻNA WYWNIOSKOWAĆ, CZY DZIECKO JEST PRZYSTOSOWANE DO PODJĘCIA NAUKI SZKOLNEJ.   

W DIAGNOZIE ROZWOJU SPOŁECZNO-EMOCJONALNEGO DZIECKA BADAMY: RODZAJE EMOCJI, TREŚĆ EMOCJI, WYRAŻANIE UCZUĆ I EMOCJI, UCZESTNICTWO W GRUPIE I PEŁNIONE ROLE ORAZ ROZWIĄZYWANIE PROBLEMÓW

I KONFLIKTÓW. USPRAWNIANIE PERCEPCJI WZROKOWEJ, SPRAWNOŚCI MANUALNEJ I KOORDYNACJI WZROKOWO-RUCHOWEJ:

• MALOWANIE PALCAMI,

• WYDZIERANKI,

• DORYSOWYWANIE ELEMENTÓW, KOLOROWANIE OBRAZKÓW,

• UKŁADANIE POCIĘTYCH OBRAZKÓW, PUZZLI, KLOCKÓW,

• STAWIANIE STEMPELKÓW W ODPOWIEDNICH RUBRYCZKACH,

• NAWLEKANIE KORALI,

• WIĄZANIE SZNURÓWEK,

• PRZEPLATANIE SZNURKÓW PRZEZ OTWORY, SZYCIE,

• LEPIENIE Z MAS PLASTYCZNYCH, LEPIENIE PIEROGÓW, UGNIATANIE CIASTA,

• WKRĘCANIE ŚRUBEK W ODPOWIEDNIE OTWORY, DOPASOWYWANIE NAKRĘTEK DO ŚRUB.

 

USPRAWNIANIE FUNKCJI SŁUCHOWO-JĘZYKOWYCH:

• POWTARZANIE RYTMU WYSTUKIWANEGO PRZEZ DOROSŁEGO,

• WYSZUKIWANIE PODOBNYCH DŹWIĘKÓW,

• WYSŁUCHIWANIE PIERWSZEJ I OSTATNIEJ GŁOSKI W WYRAZIE,

• SZUKANIE WYRAZÓW NA TAKĄ SAMĄ LITERĘ,

• DZIELENIE WYRAZÓW NA SYLABY,

• ODPOWIADANIE NA PYTANIA DO HISTORYJKI,

• NAUKA KRÓTKICH WIERSZYKÓW I RYMOWANEK.